Guitar Percussion

Mombasa & Percussion Solo
Tommy Emmanuel

บังเอิญเจอคลิปนี้ใน Youtube น่าสนใจดีครับ เป็นกีตาร์โซโล่ ที่ไม่ใช่ดีดอย่างเดียว แต่ทั้งเคาะทั้งตีด้วย อย่างเมามันส์ แบบไม่กลัวกีตาร์จะพังเลยแฮะ

Read Full Post »

หยัดอยู่

หยัดอยู่
(เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์)

เติมสีฟ้าอีกนิดนะทะเล แล้วจะเห่ลมให้ระลอกคลื่น
หลับอยู่ในความฝันทั้งวันคืน ฉันอยากชื่นฉ่ำประกายกับสีฟ้า

เติมสีเขียวอีกนิดนะแผ่นดิน แล้วจะรินฝนล้างฝุ่นหมอกฝ้า
ฉันอยากเห็นความเขียวเต็มสายตา เมื่อยามฉันตื่นมาพบความจริง

ขอฟังเสียงนกหน่อยได้ไหม มาร้องเพลงแห่งไพรให้สรรพสิ่ง
ท่ามกลางกาลเวลาถูกทอดทิ้ง ที่ป่าเถื่อนเกลื่อนกลิ้งอยู่รอบกาย

ขอดอกไม้บานหน่อยนะดอกไม้ แล้วจะให้ผีเสื้อมาฟ้อนส่าย
ฉันอยากเห็นสีสันพรรณราย มาต้อนรับรุ้งสายวสันตฤดู

หยุดประเดี๋ยวได้ไหมพายุร้าย หยุดส่งสายสุนีบาตมาข่มขู่
กัมปนาทกราดเกรี้ยวอันเกรียวกรู เพื่อสักครู่เจ้าจะหลั่งซึ่งฝนริน

เติมความรักสักหน่อยนะหัวใจ เติมความหวังให้ไกลอย่าให้สิ้น
เพื่อหยัดอยู่สู้ท้าเถื่อนธรณิน เพื่อแผ่นดินจะงดงามด้วยความรัก

Read Full Post »

หนึ่งใจ..เดียวกัน

เป็นภาพยนตร์ที่เรียกได้ว่าเกินคาดทีเดียว โดยเฉพาะบทพูดบทสนทนา

น่าจะเป็นภาพยนตร์อีกเรื่องที่เรียกได้ว่าคนไทยควรดู จากบทพระนิพนธ์ “เรื่องสั้นที่…ฉันคิด” ในทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดี

เสียดายที่คงมีใครหลายคนดูแคลนภาพยนตร์เรื่องนี้ด้วยเหตุผลบางประการ

ปุ๊-สิริปปกรณ์ ผู้กำกับ ลงทุนสร้างอำเภอ และโรงเรียนขึ้นมาใหม่ชื่อว่า “เพียงหลวง” เพื่อให้โปรดักชั่นเรื่องนี้สมจริง โดยใช้ระยะเวลากว่า 1 ปี บนพื้นที่หลายสิบไร่ เพื่อปลูกสร้างโรงเรียน บ้านเรือน ไร่นา

ปุ๊ ผู้กำกับ เผยว่า “เราเริ่มต้นการถ่ายทำ พร้อมกับที่เราปักต้นกล้า ดำนา ลงมือปลูกข้าวกันจริงๆ เก็บเกี่ยวกันจริงๆ เพื่อให้โปรดักชั่นสมจริง ทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนพรรณวดี ทรงทุ่มเทพระวรกายสร้างโรงเรียนร่วมกับนักแสดงอย่างมิรู้จักเหน็ดเหนื่อย รวมถึงนักแสดงทุกคนทุ่มเทกับฉากนี้มาก แม้อากาศจะร้อนอบอ้าว แต่ทุกคนไม่มีใครบ่น พอเราสร้างโรงเรียนเสร็จทุกคนรู้สึกดีใจ เหมือนกับมีส่วนร่วมสร้างโรงเรียนเพียงหลวงขึ้นมาจริงๆ เป็นภาพที่ประทับใจมากๆครับ”

หากใครเคยได้ชมภาพยนตร์ตัวอย่างมาบ้างคงพอเดาเรื่องคร่าวๆได้ไม่ยาก

“แพท” นักศึกษาสาว ลูกคนเดียวของนักธุรกิจผู้มุ่งมั่นและมากฝีมือ “พิมพ์ดาว” ได้ออกค่ายอาสายังท้องถิ่นกันดารขาดแคลนครูและโรงเรียนในจังหวัดเชียงราย  เพื่อเรียนรู้บางสิ่งบางอย่างที่ครอบครัวอันร่ำรวยไม่มีให้  โรงเรียนที่พวกเขาช่วยกันซ่อมแซม  เด็กๆนักเรียนที่ “แพท” และ “นิล” ช่วยกันสอน  ได้ก่อความรักความตั้งใจที่จะกลับมาเป็นครูแก่เด็กๆที่นี่ให้กับ “แพท”

“แพท” กับแม่ขัดแย้งกันในเรื่องนี้  เหตุการณ์ที่ไม่คาดคิด อุบัติเหตุทางรถยนตร์ได้พรากชีวิตของ”แพท”ไป  ไดอารี่ประจำตัวของ “แพท” ชี้นำให้ “พิมพ์ดาว” เดินทางมาที่โรงเรียนแห่งนี้  และได้ค้นพบอะไรมากมาย  จนนำมาสู่ชื่อหนัง

ภาพยนตร์สอดแทรกเหตุการณ์บ้านเมืองไว้ในเชิงเปรียบเทียบ เช่น การเบาะแว้งของนักเรียนพามาสู่อาการป่วยของ “พิมพ์ดาว”   หรือ การเผาโรงเรียนของคนในพื้นที่กันเอง ทำได้อย่างกลมกลืน

หากมองข้ามความอิหลักอิเหลื่อของเรื่องบางเรื่องไปบ้าง  แล้วชดเชยด้วยประโยคพูดดีๆจำนวนไม่น้อย ก็น่าจะมีน้ำหนักพอ

ชอบบทบาทการแสดงของ “นิล” จริงๆ

แม้ตัวหนังจะมีความเป็นสูตรอยู่ตามคาด แต่ด้วยบทของหนัง ก็สามารถทำหน้าที่ดึงความรู้สึกของผู้ชมได้ดีทีเดียว  อีกทั้งยังตั้งคำถามบางอย่างทิ้งไว้ให้ผู้ชม  และเป็นคำถามที่น่าสนใจ

ว่ามาขนาดนี้ต้องบอกว่า เชียร์ให้ดูครับ น่าดูจริงๆ

ทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดี        รับบท          คุณพิมพ์ดาว
ศุกลวัฒน์  คณารส (เวียร์)                                           รับบท          หมอพบธรรม
ศิรพันธ์  วัฒนจินดา (นุ่น)                                            รับบท          นิล
นิศารัตน์  อภิรดี (ฟาง)                                               รับบท           แพท
ซีแนม  สุนทร                                                          รับบท          เบญญา
พิจักษ์  ตระกูลเค้ามูลคดี (พ่อรอง)                                รับบท          ผู้ใหญ่บ้าน
สมชาย  ศักดิกุล (พี่เล็ก)                                            รับบท          สุขโข
วิทยา  เจตะภัย  (พี่ถนอม)                                          รับบท          พ่อสวย
ด.ญ. กมนัช  ตันติวิชิตเวช (เจินเจิน)                              รับบท          สวย
ด.ช. ปานวัชร์ มีปัญญา  (เพ้นท์)                                   รับบท          จ่อย
ด.ช. ณัฐดนัย  ป้อมบ้านต้า  (ตุลย์)                                รับบท          สำคัญ
ด.ช. ภานุวัฒน์  ลัตจักร์  (แพค)                                    รับบท          ทองดำ
ด.ช. อาซ้อง                                                            รับบท          เกอะบ๊ะ
ด.ญ. รวิกา  ยะมะโน  (ปูเป้)                                         รับบท          จำปี

Read Full Post »

Triangle of Sufficiency

ท่ามกลางบรรยากาศการเมืองที่ร้อนระอุในปัจจุบัน ที่ไม่รู้ว่าจะจบลงแบบใด หรือ ใครจะเป็นฝ่ายชนะ สำหรับผมแล้ว รากของปัญหาไม่ใช่เกิดจากใคร หรือ กลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง แต่เกิดจากประชาชนทั้งหลายในชาตินั่นเอง และ เพื่อที่จะแก้ปัญหาให้ได้อย่างเด็ดขาด และ ยั่งยืน ผมได้เคยครุ่นคิด และ ได้คำตอบบางประการมาระยะหนึ่ง ผมเรียกว่า “หลักความพอเพียง 3 ประการ” เพื่อก่อเกิดประชาธิปไตยที่แท้จริง (อาจหมายถึงประชาธิปไตย ที่ประชาชนมีส่วนร่วมที่แท้จริง)

ความพอเพียง 3 ประการ

 

ความพอเพียง 3 ประการได้แก่

1. ความพอเพียงทางเศรษฐกิจ – คือ การพึ่งพาตนเองได้ของประชาชน มีความเป็นอยู่ได้ด้วยตนเอง ไม่ต้องอาศัยพึ่งพิงการช่วยเหลือทางเศรษฐกิจ หรือ อยู่ภายใต้การอุปถัมป์จากผู้ใด นั่นจะทำให้พวกเขาไม่ต้องขึ้นต่อใคร และ มีอิสระในการตัดสินใจ หลักการหนึ่งที่สนับสนุนสิ่งนี้ คือ “เศรษฐกิจพอเพียง”

2. ความพอเพียงทางการศึกษา– การศึกษาก่อให้เกิดปัญญา ซึ่ง นำไปสู่ความสามารถในการพัฒนาและพึ่งพาตนเอง มีความคิดเห็นที่ถูกต้อง ไม่ถูกเอาล่อลวง ชักจูงไปในทางมิชอบ รู้ผิดชอบ ชั่วดี เข้าใจถึงสิทธิ และ หน้าที่ของตน

3. ความพอเพียงทางข้อมูลข่าวสาร – ข้อมูลข่าวสารนั้นต้องพอเพียงสำหรับใช้ในการดำเนินชีวิต และ การแข่งขันในสังคมโลก ให้รู้เท่าทันคน และ สถานการณ์ต่างๆ ข้อมูลข่าวสารนอกจากจะสำคัญในระดับบุคคลแล้ว ยังสำคัญในระดับสังคมของคนหมู่มากด้วย เพราะการสื่อสารเป็นสิ่งสำคัญพื้นฐานของสังคมมนุษย์ ทำให้เกิดความร่วมมือ ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน ข้อมูลข่าวสารนอกจะต้องเพียงพอแล้ว ข้อมูลเหล่านั้นต้องเป็นข้อมูลที่ไม่ถูกบิดเบือน หรือ ส่งเสริมอวิชชา ความหลงมัวเมาต่างๆ เป็นข้อมูลข่าวสารที่ถูกต้อง และ ส่งเสริมระดับจิตใจของมนุษย์

เมื่อมีความพอเพียงใน 3 ประการนี้แล้ว จึงจะสร้างการเมืองใหม่ ที่มีความเป็นประชาธิปไตยอย่างแท้จริง และ ยั่งยืนได้

Read Full Post »

คำคมๆครับ

“ชัยชนะโดยง่ายดาย ไยจะสูงค่าเล่า”

จาก ekkeman เขียนบนไวท์บอร์ดที่ออฟฟิสผมเองครับ ในวันที่มาเยี่ยมเยือน

————————————————–

“อัจฉริยะมักจะนึกถึงจุดหมายปลายทาง โดยลืมทำความรู้จักกับกุหลายข้างทาง”

“สมรรถภาพในการปรับตัว คือความสำเร็จของชีวิต”

จาก Tokarok เขียนบนไวท์บอร์ดที่ออฟฟิสผมเองครับ ในวันที่มาเยี่ยมเยือน

Read Full Post »

คนทำทาง

(บทกวี ประพันธ์โดย อ.เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์)

ประวัติประวัติศาสตร์นั้นอาจมี ในทุกที่และทุกสถาน
แต่คนที่ทำงาน มักไม่เคยจะเอ่ยนาม
       
       ฝ่าฟันและดั้นด้น คนลุยโคลนคนแบกหาม
       เอาเหงื่อแลกงานงาม และคือคนผู้สร้างสรรค์
       
       จากป่าจนเป็นเมือง อันรุ่งเรื่องอยู่ลาวัลย์
       ด้วยแรงแห่งคนนั้น แหละคือคน ผู้ทำทาง
       
              ชีพเขา คือบทเพลง อันครืนเครง กระหึ่มคราง
              ให้จำ บ่ห่อนจาง ณ กลางใจ กลางแผ่นดิน
       
              ชีพเขาคือใบไม้ อันคว้างไหว กลางลมริน
              ให้เนื้อ แก่ธรณินทร์ และให้นม แก่ลูกน้อย
       
    คนแล้วและคนเล่า อันร่วงแล้ว ใช่ลับลอย
    ถัดถัด ทยอย ทอย คือสายเลือด ที่สืบแทน
       
    คือธาตุ อันเป็นทิพย์ ที่ตายสิบ จักเกิดแสน
    คือแก่นและคือแกน จักแกร่งอยู่ กู้ยุคสมัย
       
         นี้คือประวัติศาสตร์ ประชาชาติ ประชาธิปไตย
         คนไทยที่เป็นไท ผู้ทำทาง ให้เราเดิน

Read Full Post »

Thanksssss…Krab……

ทะลุวันนี้เพราะ symposium 74 โดยแท้เลยคร้าบบบบบ แบตหมดแล้วจ้า111111111….

Read Full Post »

How Long Can The Man Be Strong

เพลงที่เคยชอบมากสมัยอยู่มหาฯลัย มือกีตาร์และนักร้องคนนี้จากไปแล้ว ไม่นานนี้เอง จากมนุษย์ที่สุญเสียสายตาพัฒนาจนสามารถก้าวล้ำเหนือกติกาบางอย่างที่คนกีตาร์เคยถูกจำกัด เป็oเขา Jeff Healey (My While Guitar Gently Sweep ในมุมมองของเขาก็น่าฟังไม่หยอก สำหรับคนที่มีพื้นที่เหลือ )

from Jeff Healey

Read Full Post »

While My Guitar Gently Weeps

จะช้าจะเร็วอย่างไรผมก็ต้องกล่าวอ้างถึงเพลงนี้ บรรยากาศเพลงคลุมเครือ ไม่รู้บวกหรือลบ ที่แน่ๆรู้สึกเกิดคำถาม ผมไม่เข้าใจนักหรอกว่า weep คืออะไร แต่การโซโลของ Clapton ช่างชัดเจนเหลือเกิน ยิ่งไปตามในเวอร์ชั่น ที่เล่นกัน George Harison ที่ ญี่ปุ่นแล้วไม่ต้องพูดถึง ดีมากๆ ไม่ว่าจะเป็น George หรือ Clapton เขาเป็มนุษย์สัญชาตญาณ ความไพเราะเกิดจากเขาฟังมากเ้ข้าใจในท่วงทำนองมาก ชื่นชมมากไปก็ลำเอียงแน่นอน แต่ก็ชอบจริงๆยี่สิบกว่าปีมาแล้ว ที่มีงานเหล่านั้นอยู่ในมือ และก็คงต้องค่อไป อยากรู้จริงๆว่าคนที่ครั้งหนึ่งเคยถูกยกให้เป็น GOD เขาจะอย่างไรต่อไป นอกจากมูลนิธิcross roads แล้ว

Read Full Post »

Life By The Drop

สุดยอดเพลงอีกเพลงที่รักมาก แม้อับจนที่จะถ่องแท้

from Stevie Ray Vaughan

Read Full Post »

Little Wings

สำหรับคนดนตรีทุกอย่างครบถ้วนให้ศึกษา สำหรับนักฟังนี่คือการimproviseที่ชัดเจนในตัวตนอย่างยิ่ง balance ไม่ดีนัก ลองตั้งใจฟัง ไลน์แต่ละไลน์ดูนะ

Read Full Post »

Now And Forever

จารย์เอกช่วยขยายความให้หน่อยสิ หากเวลาเหลือ เพลงนี้หาซื้อยากทีเดียว โดยดนตรีมีอะไรบางอบ่างให้นึกถึงจุดนัดฝันเหมือนกัน

from Carole Kings

Read Full Post »

หลงเหลือที่ผ่าน

คนส่วนมากใช้ผลการวิจัยแบบเดียวกับคนขี้เมาใช้เสาไฟฟ้า  คือ…เพื่อพยุงตัวมากกว่าแสงสว่าง – เดวิด โอกิลวี่

Money can buy House but not A Home

Money can buy Bed But not Sleep

Money can buy Clock but not Time

Money can buy Book but not Knowledge

Money can buy Food but not Appetite

Money can buy Position but not Respect

Money can buy Blood but not Life

Money can buy Medicine but not Health

Money can buy Sex but not Love

Money can buy Insurance but not Safety

Money is not everything – สืบตระกูล สุนทรธรรม ผู้บริหารล็อกซ์เล่ย์

ปัญหาที่ว่าจะสามารถเอาชนะศัตรูหรือไม่นั้นไม่สำคัญเท่าปัญหาว่าจะสามารถควบคุมมิตรไว้ได้หรือไม่

Read Full Post »

erikmongrain Acoustic GT

วันนี้กีตาร์ ขยายวงวิธีไปกว้างใหญ่vย่างยิ่ง  จากงานก่อนหน้านยี้ที่ล่วงหน้ามาร่วมสามสิบปี

Read Full Post »

Mediterranean Sundance Friday Night in SanFrancisco

ครั้งนั้นนี่คือการประกาศศักดาของกีตาร์ acoustic ให้เห็นกันว่าขอบเขตกว้างใหญ่ไพศาลเพียงใด ในวันที่กีคาร์Electricกินพื้นที่เข้าไปเรื่อยๆ นี่คืองานที่คนกีตาร์อาชีพทุกคนต้องผ่านหู (Al Di Meola & Paco De Lucia)

Read Full Post »