หญิงสาวกับยักษ์ภูเขา

กาลครั้งหนึ่ง  บนหุบเขาสูงขึ้นไปห่างไกลจากตัวเมือง  ยังมีหญิงสาวรูปงามนางหนึ่ง  ขึ้นไปเก็บสมุนไพรอยู่บ่อยครั้งโดยหารู้ไม่ว่า  มียักษ์ภูเขาตนหนึ่งลอบมองนางด้วยความหลงใหล

จนกระทั่งยักษ์ภูเขาตัดสินใจลักพาตัวหญิงสาวขึ้นไปซ่อนไว้ในถ้ำของมันบนหุบเขาสูง

แม้เป็นยักษ์แต่ยังหาใช่อมนุษย์ไม่  มันลักพาตัวหญิงสาวแต่มิได้ทำร้ายล่วงเกินอันใด  มันเพียงแต่มีความคิดโง่งม  ว่าทำเช่นนี้แล้วจะมีเวลาอยู่ใกล้เอาอกเอาใจนาง

ยักษ์ภูเขาไม่ฉลาดแถมยังหน้าตาอัปลักษณ์  แต่ทุ่มเทหัวใจแน่นหนักยิ่งกว่ามนุษย์ตนไหนๆ

มันพร่ำบอกหญิงสาวเสมอว่า  ข้าทำทุกสิ่งเพื่อเจ้าได้…  ข้าทำทุกสิ่งเพื่อเจ้าได้

ถึงกระนั้น  หญิงสาวก็มิได้ซาบซึ้งแต่อย่างใด  นางเพียงแสร้งทำเป็นพึงใจในสิ่งต่างๆที่ยักษ์ภูเขานำมาให้  และคิดว่า  หากยักษ์ภูเขาพลาดเผลอเมื่อใด  แม้นหากนางไม่สามารถเชือดคอมันเสียในยามหลับ  ก็ต้องหาทางหนีไปให้จงได้

หลายวันผ่านไป  หญิงสาวก็ยังไม่พบโอกาสดังหวังเสียที  ครั้นจะวิ่งหนีก็ไม่ชำนาญป่า  และไม่นานยักษ์ภูเขาก็คงจะตามหาจนเจอ  นางจึงคิดกลอุบายหว่านล้อมด้วยวาจา  เมื่อใคร่ครวญดีแล้ว  หญิงสาวจึงกล่าวว่า

“ฉันรักค่ำคืนของเทศกาลโคมไฟเหลือเกิน  ช่วงเดือนนี้ของทุกปีัฉันจะนั่งอยู่ริมหน้าต่าง  แล้วมองผ่านออกไปยังเมืองที่เต็มไปด้วยแสงไฟ”

หญิงสาวยังตัดพ้ออีกว่า  อยู่แต่บนเขาอย่างนี้  จะมีทางเห็นภาพเช่นนั้นได้อย่างไร

ถ้ายักษ์ภูเขาต้องการให้นางมีความสุข  ดังที่มันเคยบอกว่าทำทุกสิ่งเพื่อนางได้  ยักษ์ภูเขาก็น่าจะรู้ว่าต้องทำประการใด

หญิงสาวกล่าวเช่นนั้น  โดยหวังว่ายักษ์ภูเขาอาจจะพานางเข้าใกล้เมืองเพื่อชมแสงไฟ  และหากเป็นเช่นนั้นก็มีทางเป็นไปได้ที่ชาวบ้านจะพบเห็นยักษ์ภูเขา  แล้วช่วยกันฆ่ามันเสีย  เพื่อให้นางเป็นอิสระ

วันต่อมา  ยักษ์ภูเขาหายตัวไป  โดยขังนางไว้ในถ้ำและทิ้งอาหารมากมายไว้ให้

ยักษ์ภูเขากลับมาอีกครั้งในเวลาค่ำคืนพร้อมด้วยบาดแผลเต็มกาย  แต่ใบหน้าของมันกลับดูแช่มชื่นราวกับมีของขวัญจะให้  ยักษ์ภูเขามิได้บอกว่าตลอดทั้งวันมันหายไปไหน

มันเพียงพาหญิงสาวขึ้นไปนั่งบนช่องว่างที่ดูคล้ายหน้าต่างบนจุดสูงสุดของถ้ำ

เมื่อหญิงสาวมองออกไป  ก็เห็นแสงไฟมากมายในเมือง  แสงเหล่านั้นดูสว่างไสวจนน่าแปลกใจ  ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะเอ่ยถามยักษ์ว่าทำได้อย่างไร  ยักษ์ภูเขาก็ตอบอย่างภาคภูมิใจว่า

“เจ้าบอกว่ารักการมองออกไปยังเมืองที่เต็มไปด้วยแสงไฟ  ข้ารู้ดีว่าจากบนเขานี้ไกลเกินจะเห็นแสงของบรรดาโคมเหล่านั้น  ข้าจึงใช้เวลากว่าค่อนวันในการสุมไฟทั้งเมืองให้สว่างไสว  เพื่อให้เจ้าได้เห็นแสงไฟจากที่นี่…  เห็นไหม  ว่าข้าทำทุกสิ่งเพื่อเจ้าได้จริงๆ”

หญิงสาวแทบสิ้นสติ  เมื่อได้รู้ว่า  แท้จริงแล้ว  ยักษ์ภูเขาจุดไฟเผาเมืองทั้งเมืองจนวอดวาย  เพียงเพราะคำพูดของนาง

………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

เรื่องและภาพ > ทรงศีล ทิวสมบุญ (แต่เราไม่มีภาพ  แหะๆ) จากนิตยสาร a day ฉบับ ๑๐๕

Advertisements