กาลครั้งหนึ่ง บนหุบเขาสูงขึ้นไปห่างไกลจากตัวเมือง ยังมีหญิงสาวรูปงามนางหนึ่ง ขึ้นไปเก็บสมุนไพรอยู่บ่อยครั้งโดยหารู้ไม่ว่า มียักษ์ภูเขาตนหนึ่งลอบมองนางด้วยความหลงใหล
จนกระทั่งยักษ์ภูเขาตัดสินใจลักพาตัวหญิงสาวขึ้นไปซ่อนไว้ในถ้ำของมันบนหุบเขาสูง
แม้เป็นยักษ์แต่ยังหาใช่อมนุษย์ไม่ มันลักพาตัวหญิงสาวแต่มิได้ทำร้ายล่วงเกินอันใด มันเพียงแต่มีความคิดโง่งม ว่าทำเช่นนี้แล้วจะมีเวลาอยู่ใกล้เอาอกเอาใจนาง
ยักษ์ภูเขาไม่ฉลาดแถมยังหน้าตาอัปลักษณ์ แต่ทุ่มเทหัวใจแน่นหนักยิ่งกว่ามนุษย์ตนไหนๆ
มันพร่ำบอกหญิงสาวเสมอว่า ข้าทำทุกสิ่งเพื่อเจ้าได้… ข้าทำทุกสิ่งเพื่อเจ้าได้
ถึงกระนั้น หญิงสาวก็มิได้ซาบซึ้งแต่อย่างใด นางเพียงแสร้งทำเป็นพึงใจในสิ่งต่างๆที่ยักษ์ภูเขานำมาให้ และคิดว่า หากยักษ์ภูเขาพลาดเผลอเมื่อใด แม้นหากนางไม่สามารถเชือดคอมันเสียในยามหลับ ก็ต้องหาทางหนีไปให้จงได้
หลายวันผ่านไป หญิงสาวก็ยังไม่พบโอกาสดังหวังเสียที ครั้นจะวิ่งหนีก็ไม่ชำนาญป่า และไม่นานยักษ์ภูเขาก็คงจะตามหาจนเจอ นางจึงคิดกลอุบายหว่านล้อมด้วยวาจา เมื่อใคร่ครวญดีแล้ว หญิงสาวจึงกล่าวว่า
“ฉันรักค่ำคืนของเทศกาลโคมไฟเหลือเกิน ช่วงเดือนนี้ของทุกปีัฉันจะนั่งอยู่ริมหน้าต่าง แล้วมองผ่านออกไปยังเมืองที่เต็มไปด้วยแสงไฟ”
หญิงสาวยังตัดพ้ออีกว่า อยู่แต่บนเขาอย่างนี้ จะมีทางเห็นภาพเช่นนั้นได้อย่างไร
ถ้ายักษ์ภูเขาต้องการให้นางมีความสุข ดังที่มันเคยบอกว่าทำทุกสิ่งเพื่อนางได้ ยักษ์ภูเขาก็น่าจะรู้ว่าต้องทำประการใด
หญิงสาวกล่าวเช่นนั้น โดยหวังว่ายักษ์ภูเขาอาจจะพานางเข้าใกล้เมืองเพื่อชมแสงไฟ และหากเป็นเช่นนั้นก็มีทางเป็นไปได้ที่ชาวบ้านจะพบเห็นยักษ์ภูเขา แล้วช่วยกันฆ่ามันเสีย เพื่อให้นางเป็นอิสระ
วันต่อมา ยักษ์ภูเขาหายตัวไป โดยขังนางไว้ในถ้ำและทิ้งอาหารมากมายไว้ให้
ยักษ์ภูเขากลับมาอีกครั้งในเวลาค่ำคืนพร้อมด้วยบาดแผลเต็มกาย แต่ใบหน้าของมันกลับดูแช่มชื่นราวกับมีของขวัญจะให้ ยักษ์ภูเขามิได้บอกว่าตลอดทั้งวันมันหายไปไหน
มันเพียงพาหญิงสาวขึ้นไปนั่งบนช่องว่างที่ดูคล้ายหน้าต่างบนจุดสูงสุดของถ้ำ
เมื่อหญิงสาวมองออกไป ก็เห็นแสงไฟมากมายในเมือง แสงเหล่านั้นดูสว่างไสวจนน่าแปลกใจ ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะเอ่ยถามยักษ์ว่าทำได้อย่างไร ยักษ์ภูเขาก็ตอบอย่างภาคภูมิใจว่า
“เจ้าบอกว่ารักการมองออกไปยังเมืองที่เต็มไปด้วยแสงไฟ ข้ารู้ดีว่าจากบนเขานี้ไกลเกินจะเห็นแสงของบรรดาโคมเหล่านั้น ข้าจึงใช้เวลากว่าค่อนวันในการสุมไฟทั้งเมืองให้สว่างไสว เพื่อให้เจ้าได้เห็นแสงไฟจากที่นี่… เห็นไหม ว่าข้าทำทุกสิ่งเพื่อเจ้าได้จริงๆ”
หญิงสาวแทบสิ้นสติ เมื่อได้รู้ว่า แท้จริงแล้ว ยักษ์ภูเขาจุดไฟเผาเมืองทั้งเมืองจนวอดวาย เพียงเพราะคำพูดของนาง
………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
เรื่องและภาพ > ทรงศีล ทิวสมบุญ (แต่เราไม่มีภาพ แหะๆ) จากนิตยสาร a day ฉบับ ๑๐๕
Leave a Reply